広告代理店勤務の桜井は、帰途、ある青年とぶつかって仕事の資料をダメにされてしまうが、その相手が同じ資料を持っているとのことで家に招かれた。彼はその古くて広い一軒家で下宿を営む家主だという。水川蓉一と名乗るその青年は大学生で、桜井に対してひたすら無愛想。そっけない態度と不躾な眼差しを苦手に思いながらも桜井は、「家が気に入った」とたびたび蓉一のもとを訪れるようになり……。
Sakurai, who works at an advertising agency, is on his way home when he bumps into a young man who destroys his work materials, but he is invited to his house because the other man has the same materials. He is the landlord who runs a boarding house in the old, spacious house. The young man, who calls himself Yoichi Mizukawa, is a university student and is completely unfriendly towards Sakurai. Although Sakurai dislikes Yoichi’s curt attitude and rude eyes, he begins to visit Yoichi often, saying, “I like the house.”
ระหว่างที่ซากุราอิ พนักงานบริษัทเอเจนซี่โฆษณากำลังกลับบ้าน ดันไปชนเข้ากับเด็กหนุ่มคนหนึ่งจนหนังสือใช้งานไม่ได้ อีกฝ่ายจึงชวนไปที่บ้านเพราะมีหนังสือแบบเดียวกันอยู่
ซากุราอิพบว่าเด็กหนุ่มคนนั้นเป็นเจ้าชองบ้านเดี่ยวเก่าแก่หลังใหญ่เปิดให้เช่า
เด็กหนุ่มคนนั้นบอกว่าชื่อของตนคือมินากาวะ โยอิจิ เป็นนักศึกษา แต่ทว่าท่าทางที่มีต่อซากุราอินั้นเรียกได้ว่าไร้มนุษยสัมพันธ์สิ้นดี
แม้ซากุราอิจะไม่ถูกกับสายตาเย็นชาและท่าทีเมินเฉยนั้นเท่าไหร่ แต่ก็เริ่มแวะมาที่บ้านของโยอิจิเป็นครั้งคราว โดยให้เหตุผลว่า “เพราะถูกใจบ้าน”…..